Fragment wspomnień ocalonej z Holocaustu żydowskiej pisarki Larrisy Cain opublikowanych w książce "Irena Adamowicz. Sprawiedliwa wśród narodów świata".

"Okupant terroryzował polską ludność. Na dworcach żołnierze niemieccy upokarzali Polaków, uważając ich za należących do niższej rasy i bijąc ich bez powodu. Na ulicach często zdarzały się łapanki, przez co szukający schronienia po aryjskiej stronie Żydzi mogli być równie dobrze zatrzymani jako Polacy. Zlapanych wysyłano na przymusowe, nieraz ciężkie roboty do Niemiec, by zastąpili niemiecką siłę roboczą wcieloną do armii. Dokonywano publicznie wielu egzekucji. Dziesiątki Polaków zostało powieszonych na ulicznych latarniach w celu zastraszenia ludności. Gestapo zatrzymywało ludzi i katowało na śmierć za wszystkie akty oporu, jakikolwiek sabotaż, kolportaż podziemnej prasy bądź posiadanie ulotek, posiadanie broni. Za pobicie Niemca naziści w okupowanej Europie, w imię zbiorowej odpowiedzialności, mordowali całe grupy niewinnych osób. W styczniu 1943 roku terror po aryjskiej stronie wzmógł się do tego stopnia, że emisariusze wychodzący z getta wracali z uczuciem, że w nim jest bezpieczniej".

/Boguś