Generałowie Niepodległej (9)
Generał Brygady Wojska Polskiego.
Virtuti Militari (IV, V klasy), Krzyż Walecznych – czterokrotnie.
Po ukończeniu Szkoły Kadetów podjął służbę w armii austriackiej. W czasie I wojny światowej dowódca kompanii. 30 X 1918 przejął garnizon wadowicki, organizował 12 pp WP, w którym brał udział w walkach w Małopolsce Wschodniej. W wojnie polsko-bolszewickiej dowodził batalionem. W walce z oddziałami 1 Armii Konnej S. Budionnego wyzwolił 3.08.1920 Brody.
Po wojnie dowodził 77 pp w Lidzie. Odbył kurs dowódców pułków w Doświadczalnym Centrum Wyszkolenia Piechoty w Rembertowie. Ukończył kurs wyższych dowódców w centrum Wyższych Studiów Wojskowych w Warszawie. W 1935 mianowany dowódcą 25 DP w Kaliszu.
We wrześniu 1939 z 25 DP w składzie Armii „Poznań” w działaniach osłonowych i od 9.09.1939 w bitwie nad Bzurą. W ciężkich walkach jego dywizja powstrzymała natarcie dwóch niemieckich dywizji pancernych niszcząc 20 czołgów, po przebiciu do Warszawy 21.09.1939 Generał walczył na odcinku Warszawa-Zachód.
Po kapitulacji Warszawy 28.09.1939 dostał się do niewoli niemieckiej. Niemcy, przenosząc go kolejno do różnych obozów jenieckich, wymuszali przyjęcie niemieckiej listy narodowościowej. Nie uległ naciskom za co był szykanowany. Ostatecznie osadzony w oflagu VII A w Murnau.
W 1944 ciężko zachorował i zmarł 23.01.1945. Przed wybuchem wojny w opinii przełożonego stwierdzano, że Generał charakteryzował się bardzo dobrym zdrowiem i miał wysoką wydolność fizyczną.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz