22.04.1794 r.
Insurekcja kościuszkowska: Rozpoczęła się insurekcja wileńska zwana też powstaniem Jasińskiego.
Insurekcja kościuszkowska miała wpisane wśród swych celów objęcie zrywem powstańczym obszar całego kraju. Po tym, jak powstanie ogarnęło Warszawę, należało spodziewać się wystąpienia w Wilnie.
22 kwietnia 1794 roku rozpoczęło się powstanie Polaków na Wileńszczyźnie. Tego dnia powstańcy pod wodzą Jakuba Jasińskiego i Karola Prozora rozbroili garnizon rosyjski. W działalność konspiracyjną byli także zaangażowani patrioci spoza Wilna, którzy byli skupieni wokół oddziałów wojskowych dowodzonych przez generała Antoniego Chlewińskiego. Przeciwko 2 tys. żołnierzy rosyjskich wystąpiło około 400 Polaków. W poprzednich dniach odbyły się liczne aresztowania działaczy patriotycznych, którymi kierował hetman wielki litewski Szymon Kossakowski. Ten podły zdrajca ojczyzny działał w porozumieniu z Rosjanami i pomagał im w rozpracowywaniu polskich działaczy konspiracyjnych. Powstanie było przygotowywane przez Jasińskiego i to on podjął decyzję o jego rozpoczęciu powstania. Uderzenie nastąpiło w nocy z 22 na 23 kwietnia. Zacięta walka, którą zakończył polski sukces, doprowadziła do opanowania Wilna 23 kwietnia nad ranem. Następnego dnia odczytano Akt Powstania Narodu Litewskiego, w którym podkreślona została jedność z insurekcją kościuszkowską i jej założeniami. W tym samym dniu powstała też Rada Najwyższa Rządowa Litewska, której przewodzili wojewoda nowogródzki Józef Niesiołowski i prezydent miasta Antoni Tyzenhauz. Skład Rady stanowili zasłużeni obywatele Wilna. Stworzono deputacje zajmujące się skarbem, administracją, wojskiem. Na czele władz wojskowych stanął Jakub Jasiński. 25 kwietnia stracono oskarżonego o zdradę Szymona Kossakowskiego.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz