25.04.1974 r.
W Portugalii doszło do wojskowego zamachu stanu („rewolucji goździków“), w wyniku którego został obalony dyktator Marcelo Caetano.
Nie wiadomo, kto pierwszy włożył goździk w lufę jednego z czołgów przetaczających się tego ranka po ulicach Lizbony. Był sezon na goździki. Może te, które wzięły udział w rewolucji i znalazły się także w lufach karabinów i na klapach żołnierskich mundurów, były przygotowane na ślub, który się nie odbył z powodu zamknięcia urzędu stanu cywilnego? Może zostały porzucone przez firmę, która nie była w stanie wysłać ich na eksport, ponieważ lotnisko nie działało? Być może pochodziły z restauracji, która przygotowała je na rocznicę otwarcia lokalu, ale nie było komu pracować, więc kelnerka rozdała kwiaty przechodniom, a oni wręczyli je żołnierzom? Tak czy inaczej, to właśnie goździki stały się symbolem jednego z najbardziej niezwykłych dni w historii Portugalii – 25 kwietnia 1974 r. – i to od nich ówczesne wydarzenia zyskały nazwę – Revoluçao dos Cravos (rewolucja goździków).
W jej wyniku upadł rząd M. Caetano i autorytarny system władzy stworzony przez A. Salazara, ogłoszono swobody obywatelskie i polityczne, a rządy przejęła wojsk. Rada Ocalenia Narodowego; także określenie okresu 1974–76 walki politycznej o władzę i ustrój państwa; forsowanie przemian rewolucyjnych przez lewicowych oficerów i Portugalską Partię Komunistyczną; nacjonalizacja, reforma rolna; narastający chaos gospodarczy i polityczny; po stłumieniu próby puczu grupy komunistycznych wojskowych (1975) stopniowe przejście do rządów cywilnych i parlamentarnych (1976 demokr. konstytucja).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz