Władze PRL propagowały przekonanie, że manifest PKWN, czyli Polskiego Komitetu Wyzwolenia Narodowego, powstał i został ogłoszony w Chełmie na Lubelszczyźnie 22 lipca 1944 r. W rzeczywistości PKWN powołany został 21 lipca 1944 r. w Moskwie z woli Stalina. Tam też przygotowano tekst manifestu, który został ogłoszony 22 lipca przez moskiewskie radio. Członkowie PKWN do Chełma przybyli dopiero 27 lipca 1944 r. Manifest PKWN delegalizował rząd polski w Londynie i ustanawiał nową władzę w kraju oswabadzanym spod niemieckiej okupacji. Wzywał do walki z okupantem hitlerowskim w sojuszu z Armią Czerwoną i zapowiadał liczne reformy, m.in. reformę rolną.
Przypominam jeszcze raz, że treść manifestu PKWN została ustalona w Moskwie przez Józefa Stalina, został on tam podpisany, zatwierdzony i jego pierwsze egzemplarze zostały tam wydrukowane. Manifest ustanawiał Krajową Radę Narodową (wprowadzając określenie narodowa miano na celu oszukanie ludzi, iż jest to władza Polska) jako jedyne legalne źródło władzy i odmawiał legitymizacji władzy Rządowi RP na uchodźstwie (jedynego i prawdziwego rządu, który walczył przez tyle lat o niepodległość Polski), zapowiadał utworzenie Milicji Obywatelskiej (która później ścigała żołnierzy AK i NSZ, wtrącała ich do więzień, torturowała, okłada pięściami i pałami w drodze na przesłuchania) i ukaranie zbrodniarzy hitlerowskich (w tym i żołnierzy NSZ i AK jako kolaborantów), nacjonalizację ziemi i przemysłu (czyli zwyczajna kradzież pod przymusem), repatriację Polaków pozostałych na obczyźnie (czyli zwyczajne wysiedlenie, wyrzucenie pod przymusem Polaków ze swoich posiadłości).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz