Nazywany „kronikarzem XX wieku”

22 lata temu, 28 lipca 1998 roku, zmarł Zbigniew Herbert, wybitny poeta i prozaik, autorytet moralny. Był twórcą między innymi cykli poetyckich „Pan Cogito” i „Raport z oblężonego Miasta”, a także zbioru esejów „Barbarzyńca w ogrodzie” i tomu prozy „Król mrówek (...)”. Pośmiertnie został odznaczony Orderem Orła Białego.

Rusza nowy program TVP Kultura prezentujący poezję Zbigniewa Herberta

Na TVP Kultura rusza nowy program „Herbert – Mosty”, prezentujący poezję Zbigniewa Herberta. Literaturoznawcy, reżyserzy, pisarze i kompozytorzy...

zobacz więcej

Pisarz angażował się w działalność opozycyjną, bronił strajkujących robotników, działał w „Solidarności”, a po wprowadzeniu stanu wojennego wspierał demokratyczne działania. Apelował o nowoczesną edukację narodową. Był krytykiem układu Okrągłego Stołu.

Nazywany „kronikarzem XX wieku”, Herbert w twórczości odwoływał się do mitologii, historii starożytnej i wzorców klasycznych. Przenosił symbole historyczne do świata współczesnego i przedstawiał ich nową interpretację. Wiele jego esejów zostało zainspirowanych podróżami.

Był twórcą postaci pana Cogito, świadka i obserwatora współczesności, który nie może pogodzić się z rzeczywistością i sytuacją w państwie. Nazwał go od znanej myśli Kartezjusza „Cogito ergo sum” – „Myślę, więc jestem”.

W rozmowie z Polskim Radiem w 1981 roku Zbigniew Herbert mówił, że poezja stoi przed tablicą wartości moralnych, a jej zadaniem jest poszukiwanie odpowiedzi na najgłębsze pytania, tkwiące w człowieku.

Operacja SB wymierzona w Herberta. Dlaczego poeta nie dostał Nobla

Nobel dla Herberta byłby dla władzy ogromną klęską, dlatego tajny współpracownik scharakteryzował poetę bardzo krytycznie. TW „Kurier” miał...

zobacz więcej

Wybór wierszy Zbigniewa Herberta, jako jedynego z polskich poetów, znalazł się w prestiżowym zbiorze „An Introduction to 50 Modern European Poets”, obok utworów takich twórców, jak Charles Baudelaire czy Josif Brodski.

Pisarz był laureatem licznych wyróżnień literackich, między innymi Nagrody Fundacji imienia Kościelskich, niemieckiej Nagrody imienia Petrarki oraz Literackiej Nagrody Jerozolimy. Otrzymał także prestiżowy Złoty Mikrofon, przyznawany przez Polskie Radio. Od końca lat 60. XX wieku należał do grona najpoważniejszych kandydatów do Literackiej Nagrody Nobla.

Zmarł w Warszawie, 28 lipca 1998 roku. Został pochowany na warszawskich Powązkach.

Pośmiertnie ukazało się drukiem wiele nieznanych wcześniej jego wierszy, esejów, artykułów oraz korespondencji. Są to między innymi „Labirynt nad morzem”, „Król mrówek(...)” oraz „Mistrz z Delft i inne utwory odnalezione”. Twórczość Herberta cieszy się wielkim zainteresowaniem czytelników.

Rok 2018, decyzją Sejmu, był obchodzony jako Rok Zbigniewa Herberta. Posłowie napisali w uchwale: „W epoce kryzysu wartości i głębokiego zwątpienia (...) zawsze stał po stronie zasad (...), jasno odróżniających pojęcie dobra i zła. Był uosobieniem wierności – samemu sobie i słowu”.