饾煰饾煬 饾榾饾椂饾棽饾椏饾椊饾椈饾椂饾棶 - 饾煭饾煭饾煷 饾椆饾棶饾榿 饾榿饾棽饾椇饾槀 饾槀饾椏饾椉饾棻饾槆饾椂艂 饾榾饾椂饾棽̨ 饾椉. 饾棟饾椉́饾槆饾棽饾棾 饾棤饾棶饾椏饾椂饾棶 饾棔饾椉饾棸饾椀饾棽饾椈́饾榾饾椄饾椂
J贸zef Maria Boche艅ski (1902-1995), dominikanin, filozof, logik, sowietolog.
Pochodzi艂 z rodziny ziemia艅skiej spod Proszowic. By艂 starszym bratem Adolfa Marii, Aleksandra i Olgi Zawadzkiej. Po uko艅czeniu gimnazjum we Lwowie jako ochotnik bra艂 udzia艂 w wojnie polsko-bolszewickiej. W latach 1920-1922 studiowa艂 prawo we Lwowie, a nast臋pnie (1922-1926) ekonomi臋 w Poznaniu. Podczas studi贸w dzia艂a艂 w korporacji akademickiej Corona. W 1926 r. zosta艂 prezesem Organizacji M艂odzie偶y Monarchistycznej. W maju 1926 stawa艂 w obronie legalnego rz膮du.
W tym samym roku, za namow膮 o. Jacka Woronieckiego, wst膮pi艂 do seminarium duchownego w Poznaniu a rok p贸藕niej do nowicjatu zakonu dominikan贸w. Kontynuowa艂 studia teologiczne we Fryburgu i Rzymie, gdzie od 1934 r. naucza艂 logiki w Collegium Angelicum. Dwukrotnie, w 1932 i 1934 r. wyst臋powa艂 na Mi臋dzynarodowych Kongresach Tomistycznych. W 1938 r. habilitowa艂 si臋 z logiki na Uniwersytecie Jagiello艅skim.
Podczas wojny obronnej 1939 roku uczestniczy艂 w bitwie pod Kockiem. W stopniu podpu艂kownika s艂u偶y艂 jako kapelan II Korpusie gen. W艂adys艂awa Andersa i bra艂 udzia艂 w bitwie o Monte Cassino.
Po wojnie pozosta艂 na emigracji. Od 1945 r. by艂 profesorem filozofii wsp贸艂czesnej na Uniwersytecie w szwajcarskim Fryburgu; w latach 1964-1966 pe艂ni艂 urz膮d jego rektora. Kierowa艂 za艂o偶onym przez siebie Instytutem Europy Wschodniej (Osteuropa-Institut in Freiburg), redagowa艂 czasopisma „Studies in Soviet Thought” (35 rocznik贸w) i seri臋 wydawnicz膮 „Sovietica” (50 tom贸w). Bibliografia publikacji o. Boche艅skiego obejmuje niemal 1000 pozycji. Jego prace zosta艂y wydane w ponadmilionowym nak艂adzie w wielu krajach.
Jako reprezentant lwowsko-warszawskiej szko艂y filozoficznej podejmowa艂 pr贸by modernizacji tomizmu za pomoc膮 logiki formalnej. Na Zachodzie by艂 uwa偶any za czo艂owego analityka kultury wsp贸艂czesnej, a zw艂aszcza wp艂yw贸w marksizmu-leninizmu, kt贸ry uwa偶a艂 za kulminacj臋 wszystkich nowo偶ytnych zabobon贸w. Bezkompromisowo gani艂 intelektualist贸w kolaboruj膮cych z komunizmem (nazywa艂 ich „zgni艂kami” tzn. produktami rozk艂adaj膮cego si臋 spo艂ecze艅stwa). Uwa偶a艂, 偶e nie ma wi臋kszego nieszcz臋艣cia ni偶 naprawiacze 艣wiata, 偶e piek艂o brukowane jest takimi idea艂ami jak humanizm i odpowiedzialny za wi臋kszo艣膰 wojen pacyfizm. Po 1989 domaga艂 si臋 konsekwentnej dekomunizacji.
S艂yn膮艂 z niespo偶ytej energii i niekonwencjonalnych zachowa艅. W wieku 70 lat uzyska艂 licencj臋 pilota. Zmar艂 we Fryburgu 8 lutego 1995 r. W 25. rocznic臋 艣mierci Senat RP ustanowi艂 rok 2020 "Rokiem Ojca J贸zefa Marii Boche艅skiego".
Brak komentarzy:
Prze艣lij komentarz