31 sierpnia 1944 roku w czasie Powstania Warszawskiego, podczas nieudanej próby przebicia się ze Starego Miasta do Śródmieścia, w rejonie ulicy Bielańskiej poległa Irena Kołodziejska "Irka" ( zdjęcie), łączniczka 1. Kompanii Batalionu "Zośka", absolwenta Szkoły Podchorążych Rezerwy Piechoty "Agricola" w stopniu starszego strzelca podchorążego, tajnej medycyny Szkoły Zawodowej dla Pomocniczego Personelu Sanitarnego dr. Jana Zaorskiego w Warszawie.
Tak spotkanie z nią 1 sierpnia 1944 roku opisuje jej matka Maria:
"Nie miała brawury, która ułatwiała wyczyny, wracała z akcji wyczerpana fizycznie i nerwowo. Przytulała się:- Mamusiu, tak strasznie się bałam...
Czasem był jakiś spokojniejszy wieczór. Nigdzie nie wychodziła. Marzyła:- Mateńko, zobaczysz, stworzymy Polskę prawdziwą. Wielką, wspaniałą, sprawiedliwą. I oczy jej błyszczały. Rano 1 sierpnia poszłyśmy do kościoła Zbawiciela na mszę i do komunii. Odprowadziłam ją na przystanek tramwajowy. I to było nasze ostatnie pożegnanie".
Jej ciała nigdy nie odnaleziono. Miała 23 lata. Odznaczona pośmiertnie Krzyżem Walecznych. Symboliczna mogiła znajduje się na Powązkach Wojskowych, obok kwater łączniczek, sanitariuszek i żołnierzy batalionu "Zośka".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz