,,Z mych pocałunków szata twej nagości, Z warg mych na niej purpurowe róże, W które cię stroić nigdy nie znużę, Tknąć ciebie kwiatom broniąc w ust zazdrości! Z zachwytów moich kadzidła wonności, Co owieją cię w uwielbień chmurze! Z dumy mej tobie stopień i podnóże, I hołdowniczy kobierzec miłości! Na swojej skroni twoje stopy noszę Jako niewolnik pełne kwiatów kosze... Ugięty klęczę i powstać się boję! Na czole stopy twoje obnażone Dzierżę jak żywych klejnotów koronę, Bo na twych stopach chodzi szczęście moje!'' - autorem tego erotyku jest Kazimierz Wierzyński (zdjęcie) - poeta, eseista, współtwórca grupy poetyckiej Skamander, który urodził się 27 sierpnia 1894 roku w Drohobyczu. Jego twórczość charakteryzowała się witalizmem, liryczną euforią i optymizmem (Wiosna i wino, Wróbel na dachu, Laur olimpijski). W późniejszej latach twórczości artysty można zauważyć pogłębiającą się refleksję nad złożonością życia, akcenty katastroficzne i nostalgiczne, których przykłady możemy odnaleźć w dziełach: Gorzki urodzaj, Wolność tragiczna, Tkanka ziemi, Sen mara. Poeta tworzył również protesty przeciwko sowietyzacji i zniewoleniu Polski (Czarny polonez).
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz