17 września 2020
Kalendarium niektórych rocznic i wydarzeń przypadających 17 września
Rocznica agresji sowieckiej na Polskę w 1939 r.
Dziś mija 81. rocznica agresji Związku Sowieckiego na Polskę. 17 września 1939 Armia Czerwona bez wypowiedzenia wojny zaatakowała Polskę. Związek Radziecki złamał pakt o nieagresji, który miał obowiązywać do końca 1945.
„Fakty historyczne trzeba przypominać tak długo, dopóki nie staną się częścią świadomości współczesnej Europy – mówił prezydent – Historia nie może być pisana na potrzeby współczesnych, prawdy nie wolno składać na ołtarzu polityki" (Tadeusz Wrona).
Dzisiaj, 17 września, chcemy objąć modlitwą tych, którzy zostali zamordowani właśnie przez Armię Czerwoną. Zginęło prawie pół miliona oficerów, podoficerów, żołnierzy polskich. Modlimy się też za tragicznie zamordowanych w obozach w Kozielsku, Ostaszkowie, Starobielsku, Katyniu, Miednoje, Charkowie – oficerów i żołnierzy Wojska Polskiego; za pomordowaną inteligencje polską – profesorów, nauczycieli, lekarzy inżynierów, policjantów, urzędników. Ale również modlimy się za tych, który zostali zamordowani po wojnie przez NKWD i UB, za zmarłych i wysłanych na Syberię.
We wrześniu 1939 Rzeczpospolita Polska została zaatakowana przez dwóch, współpracujących ze sobą agresorów – Niemcy hitlerowskie i Związek Sowiecki. Współpracę tę nakreślono w tajnych protokołach paktu z 23 sierpnia 1939, podpisanego przez ministrów spraw zagranicznych Ribbentropa i Mołotowa. 1 września doszło do agresji niemieckiej. 17 września, gdy broniła się jeszcze Warszawa, gdy wojska polskie zbierały siły do dalszych walk koncentrując się na terenach wschodnich, bez uprzedzenia i bez formalnego wypowiedzenia wojny nastąpiła inwazja sowiecka.
Formalnie tłumaczono ją jako ochronę ludności białoruskiej, ukraińskiej i rosyjskiej zamieszkałej na kresach Rzeczpospolitej. Faktyczny cel ujawniały rozkazy dowódców Czerwonej Armii: „bronią, widłami, kosami i siekierami bij swoich odwiecznych wrogów – polskich panów”. Te słowa obrazują nienawiść wobec demokratycznego państwa. Ilustrują charakter tej wojny, noszącej znamiona odwetu za to, że polski żołnierz powstrzymał inwazję bolszewików na Europę w 1920 r.
W Grodnie żołnierzy polskich włóczono przywiązanych do sowieckich czołgów. Dowódcę obrony tego miasta – generała Józefa Olszynę Wilczyńskiego – zabito strzałem w tył głowy na oczach żony. W Mostach Wielkich kadetów ze szkoły policji rozstrzelano na placu apelowym seriami z karabinów maszynowych. Ogółem w egzekucjach towarzyszących agresji zamordowano ponad 2500 polskich żołnierzy, przede wszystkim oficerów.
W wielu miejscach oddziały Korpusu Ochrony Pogranicza stawiły sowieckim agresorom zdecydowany opór. Po zdobyciu strażnicy Korpusu Ochrony Pogranicza „Trybuchowce” na Podolu oddział 34. Dywizji Kawalerii Armii Czerwonej rozstrzelał dowódcę strażnicy i jego zastępcę. W niedalekim Husiatynie w obecności głównego politruka Armii Czerwonej Lwa Mechlisa i dowódcy 4. Korpusu Kawalerii Dmitrija Riabyszewa artyleria sowiecka ostrzelała i zburzyła dwór ziemiański, niebroniony i niedający żadnego pretekstu do ataku na ludność cywilną. Proporcja pomiędzy poległymi i rannymi obrońcami strażnic KOP wynosiła 3 do 1, choć zazwyczaj to rannych bywa trzykrotnie więcej niż zabitych. Może to świadczyć, że ranni byli dobijani, a jeńcy rozstrzeliwani.
Nie liczyły się przy tym żadne międzynarodowe konwencje o ochronie jeńców wojennych, ani składane przez dowódców Czerwonej Armii obietnice i przyrzeczenia. Bohaterski dowódca Lwowa, generał Władysław Langer, przez tydzień skutecznie odpierał ataki niemieckie. Skapitulował przed Armią Czerwoną, w zamian za zapewnienie, że jego żołnierze uzyskają prawo bezpiecznego przejścia do Rumunii. Tę obietnicę złamano – rozbrojonych żołnierzy aresztowano. Oficerowie zginęli w Charkowie, żołnierze trafili do syberyjskich łagrów.
W podręcznikach rosyjskich II wojna światowa zaczęła się dopiero w czerwcu 1941. W podręcznikach szkolnych w większości krajów zachodniej Europy także nie istnieje agresja sowiecka. Prawda została zatarta. Prawda o zbrodniach, prawda o wspólnej tryumfalnej defiladzie zbrodniarzy w Brześciu nad Bugiem, a także prawda o zawartym w tym mieście 28 września 1939 porozumieniu, na mocy którego Polska przestała istnieć, podzielona między zaborców, a służby specjalne państw zaborczych – SS i NKWD – miały ściśle współdziałać dla zdławienia polskich dążeń niepodległościowych. Z tego porozumienia wynikała niemiecka zbrodnia w Palmirach i ludobójstwo akcji A-B oraz sowiecka zbrodnia w Katyniu.
Poniżej: Mapa podziału Polski do paktu Ribbentrop-Mołotow. Ten zamaszysty podpis to Stalin. Fotografie za: techpedia. pl
https://scontent-frx5-1.xx.fbcdn.net/v/t1.0-9/119709769_1047232835694275_8019945909667055868_n.jpg?_nc_cat=100&_nc_sid=730e14&_nc_ohc=5OrKueYMuusAX83NkgQ&_nc_ht=scontent-frx5-1.xx&oh=4a42c4ef60e5e7c9914b64248cfcb489&oe=5F8C321B
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz