Aleksander Żabczyński

 24 lipca 1900 roku w Warszawie urodził się Aleksander Żabczyński- aktor, oficer Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie.

Uczęszczał do Gimnazjum im. gen. P. Chrzanowskiego, potem do Gimnazjum Kulwiecia, gdzie zdał egzamin maturalny. Ukończył szkołę Podchorążych Artylerii. Służył jako oficer w 1 pułku artylerii. W 1921 r. rozpoczął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim oraz naukę w Warszawskiej Szkole Gry Sceniczno-Filmowej Niny Niovilly. W latach 30-tych występował w czołowych teatrzykach rewiowych: "Morskim Oku", "Wesołym Oku" , "Kameleonie ", "Rexie", "Wielkiej Operetce", "Wielkiej Rewii", "Hollywood", "Cyruliku Warszawskim". Sporadycznie występował w teatrach dramatycznych. Zmobilizowany w sierpniu 1939 roku walczył podczas polskiej wojny obronnej we wrześniu 1939 roku w randze porucznika w 1. pułku artylerii przeciwlotniczej. Został internowany w obozie na Węgrzech, z którego zbiegł do Francji. Był oficerem Polskich Sił Zbrojnych we Francji i Wielkiej Brytanii, a od 1942 roku w Armii Polskiej generała Władysława Andersa. Przeszedł z nią cały szlak bojowy, był ranny w bitwie pod Monte Cassino. Odznaczony Krzyżem Walecznych, krzyżem Pamiątkowym Monte Cassino, Brytyjską Gwiazdą Wojny 1939–1945, Gwiazdą Italii, Medalem Wojska (II Korpusu, Srebrnym Krzyżem Zasługi). W 1946 r. pracował w Polskim Czerwonym Krzyżu w Salzburgu, a później został wraz z II Korpusem przewieziony do Wielkiej Brytanii. W 1946 roku został zdemobilizowany i powrócił do kraju. Poświęcił się w pełni aktorstwu. Grał w warszawskim teatrze ''Klasycznym'' i ''Polskim'', m.in. w sztukach: Pociąg pancerny, Wiele hałasu o nic, Intryga i miłość, Szklanka wody, Król i aktor, Miesiąc na wsi, Gbury, Lato w Nohant, Achilles i panny, Maria Stuart, Juliusz i Ethel i Trzeci dzwonek. Ponadto występował w radiu, brał udział w programach telewizyjnych. Nagrywał płyty dla „Syreny Record”, „Odeonu” i „Columbii''. Zmarł 31 maja 1958 roku.

/Boguś