Bolesław Wieniawa-Długoszowski

 ,,Lecz gdyby mi kazały wyroki ponure Na ziemi się meldować, by drugi raz żyć Chciałbym starą wraz z mundurem wdziać na siebie skórę, Po dawnemu... wojować... kochać się... i pić.'' B. Wieniawa-Długoszowski

1 lipca 1942 roku w Nowym Jorku popełnił samobójstwo Bolesław Wieniawa-Długoszowski - ,,generał, były pułkownik'', legionista; adiutant Józefa Piłsudskiego; doktor wszech nauk lekarskich (medycznych); w latach 1938-1940 pełnił obowiązki ambasadora Polski w Rzymie; 25 września 1939 roku prezydent Ignacy Mościcki wyznaczył go "na swego następcę na wypadek opróżnienia się urzędu przed zawarciem pokoju"; po przegranej Francji w 1940 roku wyjechał do USA; w marcu 1942 roku został nominowany na stanowisko posła RP na Kubie; dyplomata; poeta i tłumacz wierszy; redaktor naczelny "Dziennika Polskiego" w Detroit.

Generał popełnił samobójstwo spadając z piątego piętra domu, w którym mieszkał w Nowym Jorku przy ulicy Riverside Drive 3. Taksówkarz, który był świadkiem zdarzenia twierdził, że generał uklęknął na tarasie, uczynił znak krzyża i spadł na ziemię: "On nie skoczył. On po prostu spadł. Tak jakby nie żył już tam, na górze". Generał zmarł w drodze do szpitala.

W kieszeni pidżamy zmarłego generała policja znalazła list pożegnalny o następującej treści: "Myśli plączą mi się w głowie i łamią jak zapałki lub słoma. Nie mogę spamiętać najprostszych nazw miejscowości, nazwisk ludzi oraz proste wypadki z mego życia. Nie czuję się w tych warunkach na siłach reprezentować Rząd, gdyż zamiast pożytku, mógłbym szkodzić sprawie. Zdaję sobie sprawę, że popełniam zbrodnię wobec żony i córki, zostawiając je na pastwę losu i obojętnych ludzi. Proszę Boga o opiekę nad nimi. Boże, zbaw Polskę. B."

W 1990 roku prochy ,,Pierwszego ułana II RP'' przeniesiono na Cmentarz Rakowicki w Krakowie i pochowano, wśród dawnych towarzyszy broni.

Odznaczenia:

Odznaczenia polskie:

Krzyż srebrny Orderu Virtuti Militari

Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski

Krzyż oficerski Orderu Odrodzenia Polski- 1928

Krzyż Niepodległości (styczeń 1931), zamieniony na Krzyż Niepodległości z Mieczami (maj 1931)

Krzyż Walecznych (4-krotny)

Złoty Krzyż Zasługi

Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości

Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918-1921 „Polska Swemu Obrońcy”

Złoty "Wawrzyn Akademicki" za zasługi dla dobra literatury (1936)

Odznaka "Za wierną służbę"

Odznaka "Znak Pancerny"

Odznaczenia zagraniczne:

Komandor Legii Honorowej (Francja)

Oficer Legii Honorowej (Francja)

Wielki Oficer Orderu świętych Maurycego i Łazarza (Włochy)

Order Świętych Cyryla i Metodego (Bułgaria)

Komandor Orderu Gwiazdy Rumunii

Komandor Krzyża Zasługi Wojskowej (Austria)

Komandor Orderu Białego Orła (Jugosławia)

Komandor Orderu Trzech Gwiazd (Łotwa)

Wielki Komandorski Krzyż Zasługi (Węgry)

Medal Pamiątkowy X Rocznicy Walk o Wyzwolenie Republiki Łotewskiej

/Marta