W 1938, w Biurze Studiów PZInż. inż. Edward Habich opracował projekt lekkiego, półgąsienicowego transportera opancerzonego PZInż.222. Poruszał się w trudnym terenie obok czołgu. Przewoził sekcję liniową piechoty – 12 żołnierzy, lub sekcję ckm – 8 żołnierzy wraz z ckm-em albo sekcję rkm – 10 żołnierzy i rkm. Miał to też być podstawowy pojazd kawalerii zmotoryzowanej. .
Planowano też stworzenie pojazdów specjalistycznych: wóz zwiadowczy, wóz telefoniczny, ciągnik artyleryjski (do holowania lekkich działek). .
Pod koniec 1938 poddano go próbom terenowym, które pojazd przeszedł pozytywnie. Transporter PZInż.222 był tani i prosty w konstrukcji. Napęd przenoszony był na gąsienice zaprojektowane specjalnie dla tego modelu i okazały się bardzo udaną konstrukcją, podczas testów po pokonaniu 13 000 km gąsienice zużyły się w niewielkim stopniu. Miał ładowność w warunkach terenowych 1150kg i mógł ciągnąć przyczepę o masie do 1000kg. Zasięg na drodze: 290 km, w terenie: 200 km.
Zamówiono serię próbną (12 pojazdów). Latem 1939 pojazdy te przechodziły ostatnie badania w 10 Brygadzie Kawalerii, były użyte w kampanii 1939.
Na 1940 planowano zamówienie 200 pierwszych transporterów, dla których zgromadzono już potrzebne części.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz