29 czerwca 1428 roku zamordowany w niewoli został Zawisza Czarny - najbardziej znany polski rycerz z okresu średniowiecza, niepokonany w licznych turniejach, symbol cnót rycerskich, delegat na Sobór w Konstancji, uczestnik wojen z zakonem krzyżackim, Turkami i husytami, starosta kruszwicki od 1417 roku, starosta spiski od 1420 roku.
Pochodził z Garbowa z rodu Sulimów. Największą sławę zdobył uczestnicząc w licznych turniejach rycerskich organizowanych na największych dworach europejskich. Miał czterech synów: najstarszego Marcina, Stanisława z Rożnowa, który poległy w bitwie pod Warną w 1444 roku, Zawiszę i najmłodszego Jan z Rożnowa - starostę kolskiego, pojmanego do niewoli w bitwie pod Chojnicami w 1454 roku.
15 lipca 1410 roku doszło do wielkiej bitwy pod Grunwaldem w której zniszczona została armia Zakonu Krzyżackiego. Zawisza Czarny walczył jako jeden z największych bohaterów konfliktu, prawdopodobnie to on uratował upuszczoną przez Marcina z Wrocimowic herbu Półkozic chorągiew krakowską.
Zawisza Czarny zginął 28 czerwca 1428 roku w czasie wyprawie Zygmunta Luksemburskiego na Turków. Rycerz postanowił pozostać ze swoimi towarzyszami na polu bitewnym. Odesławszy łódź, ruszył z dwoma pieszymi przeciw wojsku tureckiemu. Został otoczony przez wroga i wzięty do tureckiej niewoli. Jak mówi legenda, przyczyną śmierci Zawiszy był konflikt między dwoma janczarami o to, czyim jeńcem był Zawisza. Podczas kłótni jeden z przeciwników wyciągnął szablę (jatagan) i obciął Zawiszy głowę.
Symboliczny pogrzeb Zawiszy odbył się w listopadzie 1428 roku w kościele franciszkanów w Krakowie.
Tekst: Wikipedia
Zdjęcie własne: fragment obrazu Jana Matejki bitwa pod Grunwaldem (Zawisza Czarny w lewym górnym rogu), Muzeum Narodowe w Warszawie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz