27.12.1935 r.
Pierwsza wersja nazwy "Iran" pojawia się już w Aweście (kompilacja świętych tekstów zoroastryzmu), gdzie jest mowa o Aryānām – (kraju) Ariów. Jej formą średnioperską było używane przez Sasanidów określenie Ērānšahr - kraj Ariów. Mimo to w językach europejskich aż do XX wieku na określenie Iranu używano powszechnie nazwy Persja, a nie Iran.
Nazwa Persja pochodzi od nazwy ludu stanowiącego część ludów irańskich przybyłych na terytorium dzisiejszego Iranu pod koniec II tysiąclecia p.n.e. Persowie po raz pierwszy zostali wspomniani w asyryjskiej inskrypcji z 843 roku p.n.e. Użyto w niej nazwy Parsuaš, co jest odpowiednikiem staroperskiego Pārsva-. Nazwy Persja używano początkowo w stosunku do terytorium zamieszkałego przez Persów, czyli stosunkowo niewielkiego kraju rządzonego przez podległych Medii Achemenidów, kiedy ci ostatni opanowali jednak stworzone przez Medów imperium, Grecy zaczęli ją stosować w stosunku do całego państwa tworzonego przez Persów i Medów. Od nich nazwa Persja przeszła do języków europejskich. Tymczasem Irańczycy pomiędzy sobą nadal używali określenia Persja jedynie w wąskim znaczeniu - stąd dzisiejszy Ostan Fars, którego nazwa wywodzi się od tej starożytnej.
W roku 1935 Reza Szah Pahlawi poprosił o używanie nazwy Iran także przez dyplomację państw obcych. Początkowo na Zachodzie nową dla niego nazwę tego kraju przyjęto z pewnym zaskoczeniem, dzisiaj jednak jest ona coraz powszechniej używana na całym świecie, chociaż określenia Persja nadal używa się jako wygodnego synonimu, zwłaszcza dla dawniejszych okresów historii Iranu.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz