Sam Tupac Amaru II został zamordowany rok wcześniej. Bitwa była jednym z ostatnich większych starć tego powstania.
Było to powstanie przeciwko hiszpańskiemu panowaniu wzniecone przez miejscowych Indian (w Peru, trwające w latach 1780-1783). Przywódcą powstania był Tupac Amaru II (Gabriel Condorcanqui).
Powstanie rozpoczeło się w dniu czwartym listopada, 1780 roku, kiedy to Tupac Amaru II stanął na czele 10.000 ludzi pomaszerował do Tinty .Doszło tam do stracenia Hiszpańskiego urzędnika, który był okrutny dla Indian i często łamał ich prawa. Drugim powstańczym wystąpieniem była bitwa z Hiszpanami okopanymi w Kościele w Sangararze. Indianie zwyciężyli, a wieść o zwycięstwie docierała do ich rodaków z całego kraju, co poskutkowało antyhiszpańskimi nastrojami. Tupac udał się armią na południe, by zebrać kolejne oddziały. Powstania zbrojne w La Paz, Moquequa, Arequipa, Tacna, Arica, Puno, Oruro i innych miejscowościach na terenie Peru, Boliwii i Chile okazały się sukcesami, mimo to Tupac nie zdołał zebrać odpowiednio licznych oddziałów. Jego marsz na południe dał szansę Hiszpanom na zebranie lduzi, więc gdy w styczniu 1781 r. rozpoczęło się oblężenie Cuzco hiszapńskie posiłki były już w drodze.
W bitwie pod Tinta w dniach 5-6 kwietnia 1781 r. Tupac został chwytany a potem osądzony i skazany na śmierć przez rozerwanie końmi (które ostatecznie nie dały rozerwać Indianina). Nim nastąpiła jego egzekucja zmuszony był przyglądać się egzekucji swojej żony i najstarszego syna, a także wuja, szwagra i kilku innych powstańców. Wyrok na nim samym usiłowano wykonać na placu Plaza de Armas w Cuzco (w tym samym miejscu, gdzie stracono Tupaca Amaru, również antyhiszpańskiego powstańca, z tym, że 200 lat wcześniej, którego uważa się za przodka Tupaca Amaru II). Ponieważ koniom nie udało się rozerwać skazańca – egzekucję wykonano poprzez ćwiartowanie. Jego najmłodszy syn został przewieziony do Hiszpanii, gdzie był więziony aż do śmierci. Pomimo śmierci Tupaca powstanie było kontynuowane aż do roku 1783.
(Źródło zdjęcia: wikimedia commons / na zdjęciu Tupac Amaru II )
Było to powstanie przeciwko hiszpańskiemu panowaniu wzniecone przez miejscowych Indian (w Peru, trwające w latach 1780-1783). Przywódcą powstania był Tupac Amaru II (Gabriel Condorcanqui).
Powstanie rozpoczeło się w dniu czwartym listopada, 1780 roku, kiedy to Tupac Amaru II stanął na czele 10.000 ludzi pomaszerował do Tinty .Doszło tam do stracenia Hiszpańskiego urzędnika, który był okrutny dla Indian i często łamał ich prawa. Drugim powstańczym wystąpieniem była bitwa z Hiszpanami okopanymi w Kościele w Sangararze. Indianie zwyciężyli, a wieść o zwycięstwie docierała do ich rodaków z całego kraju, co poskutkowało antyhiszpańskimi nastrojami. Tupac udał się armią na południe, by zebrać kolejne oddziały. Powstania zbrojne w La Paz, Moquequa, Arequipa, Tacna, Arica, Puno, Oruro i innych miejscowościach na terenie Peru, Boliwii i Chile okazały się sukcesami, mimo to Tupac nie zdołał zebrać odpowiednio licznych oddziałów. Jego marsz na południe dał szansę Hiszpanom na zebranie lduzi, więc gdy w styczniu 1781 r. rozpoczęło się oblężenie Cuzco hiszapńskie posiłki były już w drodze.
W bitwie pod Tinta w dniach 5-6 kwietnia 1781 r. Tupac został chwytany a potem osądzony i skazany na śmierć przez rozerwanie końmi (które ostatecznie nie dały rozerwać Indianina). Nim nastąpiła jego egzekucja zmuszony był przyglądać się egzekucji swojej żony i najstarszego syna, a także wuja, szwagra i kilku innych powstańców. Wyrok na nim samym usiłowano wykonać na placu Plaza de Armas w Cuzco (w tym samym miejscu, gdzie stracono Tupaca Amaru, również antyhiszpańskiego powstańca, z tym, że 200 lat wcześniej, którego uważa się za przodka Tupaca Amaru II). Ponieważ koniom nie udało się rozerwać skazańca – egzekucję wykonano poprzez ćwiartowanie. Jego najmłodszy syn został przewieziony do Hiszpanii, gdzie był więziony aż do śmierci. Pomimo śmierci Tupaca powstanie było kontynuowane aż do roku 1783.
(Źródło zdjęcia: wikimedia commons / na zdjęciu Tupac Amaru II )
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz