28 lipca - 155 lat temu urodził się Ludwik Mieczkowski (1866-1932)
Aptekarz, polityk narodowej demokracji działacz społeczny i burmistrz Ostrowi Mazowieckiej.
Urodził się we wsi Tyszki-Piotrowo na ziemi łomżyńskiej jako syn miejscowego dziedzica.
Ukończył gimnazjum w Pułtusku, a następnie studium farmacji przy Uniwersytecie Warszawskim. Od 1894 r. prowadził własną aptekę w Kurowie na Lubelszczyźnie. W 1899 r. powrócił w rodzinne strony do Ostrowi Mazowieckiej i rozpoczął pracę w aptece swojego przyszłego teścia. W 1902 r. wybudował okazałą kamienicę, w której otworzył własną aptekę, fabrykę wody mineralnej i restaurację (zniszczona w 1944).
Działalność polityczną rozpoczął w w Związku Młodzieży Polskiej "Zet". Już w 1895 r. został przyjęty do Ligi Narodowej (LN). Był członkiem Kół Narodowej Demokracji oraz Towarzystwa Oświaty Narodowej. Apteka Mieczkowskiego była punktem kontaktowym dla kurierów przewożących endecką prasę. Sam organizował konspiracyjną edukację i w 1905 r. organizował strajki szkolne. Brał także udział w działaniach koła Polskiej Macierzy Szkolnej, a gdy ją rozwiązano w Kole Miłośników Sceny Polskiej przy Ochotniczej Straży Ogniowej, której był naczelnikiem i głównym fundatorem remizy (1911). Na niwie politycznej blisko współpracował z dr Janem Harusewiczem i Janem Dołęgą-Zakrzewskim.
Był człowiekiem majętnym i hojnie wspierał wiele przedsięwzięć społecznych, ekonomicznych i dobroczynnych. Przyczynił się do powstania w Ostrowi oddziału warszawskiego Banku Handlowego (1910) i jako prezes zarządu kredytował lokalny handel i rzemiosło. Inicjował budowę szkoły początkowej (1913) i gimnazjum (1914).
W sierpniu 1915 r., kiedy wojska rosyjskie opuściły miasto, został wybrany burmistrzem. Gdy Niemcy po zajęciu miasta go aresztowali, został wykupiony przez mieszkańców. W 1917 r. zainicjował budowę pomnika, który stanął w Nagoszewie na miejscu bitwy stoczonej przez powstańców styczniowych. W listopadzie 1918 r. brał udział w rozbrajaniu Niemców i jako tymczasowy burmistrz organizował pierwszą administrację miejską w niepodległej Polsce.
Lata (1920-1928), gdy pełnił honorowo urząd burmistrza Ostrowi, były okresem rozkwitu miasta. Przeprowadzono komasację jego gruntów, wybudowano elektrownię (1923-1924), powstało wiele budynków użyteczności publicznej, na czele z nowym ratuszem (1925-1927) i reprezentacyjnym centrum (plac ks. Anny Mazowieckiej).
Do końca życia sprawował mandat radnego i uczestniczył w życiu lokalnych struktur Stronnictwa Narodowego. Przez wiele lat był członkiem Warszawskiego Towarzystwa Farmaceutycznego.
Zmarł w Ostrowi 4 grudnia 1932 r. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na miejscowym cmentarzu.
Przeżył go starszy brat, Wiktor, proboszcz w Wyszkowie, którego relacja z wizyty na plebanii Marchlewskiego, Dzierżyńskiego i Kona, stała się inspiracją dla Stefana Żeromskiego do napisania opowiadania "Na probostwie w Wyszkowie".
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz