Wzrosty kar za nawozy naturalne.

 

Karol

@Karol02747340

Wzrosty kar za nawozy naturalne. Nie może być zdrowo i tanio. Musi być chemicznie i drogo. Zgodnie z "zielonym wałem".

Obornik na celowniku. Kary finansowe dla rolników znacząco wzrosną

Z

Nie zabijajcie tej tradycji jakims zjebanym halloween...

https://x.com/Seb_Lach/status/1851995052702130429 

Sebastian Lach

@Seb_Lach

·

7 g.

Nie zabijajcie tej tradycji jakims zjebanym halloween...

Pierwszy polski samochód, który ukończył rajd Monte Carlo

 

Tomasz Borejza

@TomaszBorejza

Znacie Ralfa-Stetysza? Pierwszy polski samochód, który ukończył rajd Monte Carlo (z przygodami). Już po finiszu wygrał w konkursie elegancji, komfortu i wytrzymałość. I był naszą wielką nadzieją na porządną polską markę motoryzacyjną. Nie? Nic straconego. Zapraszam na .

3

Nazwa tego samochodu była obca tylko z pozoru. W rzeczywistości Ralf-Stetysz był po prostu skrótem od: „Rolniczo-Automobilowo-Lotnicza Fabryka Stefana Tyszkiewicza”. I to właśnie hrabia Tyszkiewicz (na zdjęciu trzeci z lewej, otoczony przez mechaników), był ojcem tego niezwykłego samochodu. Niezwykłego, bo mającego wszystko, co potrzebne, by stać się gwiazdą polskiego przemysłu.

A może nie tylko polskiego.

3
Tyszkiewicz był bardzo ciekawą postacią. Pochodził z arystokratycznej rodziny, ale od małego ciągnęło go do inżynierskiego świata. Prawo jazdy zrobił mając lat 14. Pierwsze wynalazki, którymi były urządzenia do ogrzewania kabin samochodów oraz samolotów, opatentował mając ich zaledwie 17.Studiował na Oksfordzie, ale porzucił uczelnię, bo wybuchła I wojna światowa. Później walczył w wojnie polsko-bolszewickiej. Po tej wyjechał do Paryża uczyć się nauk o polityce, ale te go nudziły, więc wolał odwiedzać Politechnikę i tam słuchać profesorów.

3I tak słuchał, i słuchał, aż wymyślił, że sam zacznie robić samochody. W 1924 roku w Boulogne pod Paryżem otworzył zakład "Automobiles Ralf Stetysz".Rok później wyjechał z niego prototyp, które produkcja miała się odbywać w Polsce. Jednym z głównych założeń przyświecających Tyszkiewiczowi było zresztą to, by przystosować samochód do fatalnych polskich dróg, które prasa charakteryzowała wówczas słowem "rozpaczliwe". Czasopismo "Auto" pisało o nich tak: "Automobilista polski jeździ bowiem przeważnie po wybojach, po straszliwych »kocich łbach«."

3Rozwiązaniem miało być wprowadzenie blokowania mechanizmu różnicowego pomysłu samego Tyszkiewicza. Dodatkowo samochód zawieszono wyżej niż większość ówczesnych pojazdów – odległość od drogi wynosiła 30 centymetrów. Ułatwiało to podróż po drogach w kraju. ednak wybitny inżynier wziął pod uwagę nie tylko drogi. "Auto" donosiło: "Hr. Tyszkiewicz okazał dużą znajomość naszych warunków zwracając uwagę obok przystosowania samochodu do trudności terenowych, również i na przystosowanie jego do niewysokiego poziomu fachowego szoferów i warsztatów reparacyjnych polskich". Samochód miał być więc jednocześnie solidny oraz prosty w obsłudze. I dokładnie taki był.

3W 1928 roku w V rajdzie polskiego automobilklubu otrzymał nagrodę Ministerstwa Robót Publicznych. Doceniono między innymi jego wytrzymałość.

3Choć najlepszym dowodem jego możliwości było ukończenie rajdu Monte Carlo. Ralf-Stetysz był pierwszym polskim samochodem, który wziął udział w tym prestiżowym wyścigu i od razu pokazał się z dobrej strony. Przez pewien czas prowadził nawet w klasyfikacji punktowej. Na metę przyjechał wprawdzie już po wyznaczonym terminie, ale włączono go do prestiżowego grona aut, które "zaliczyły" rajd. Wszystko za sprawą nietypowych okoliczności.

3Otóż Ralf-Stetysz niemal wszystkie odcinki rajdu zaliczył śpiewająco i z rewelacyjnymi wynikami, a zwolnić musiał dopiero pod sam koniec, gdy – tę historię opowiada Jan Tarczyński w świetnym tekście poświęconym Stetyszom, który ukazał się na łamach „Automobilisty” – jadący z ekipą mechanik, Kowalski, dostał ostrego ataku wyrostka robaczkowego. Ostatecznie mechanika odwieziono do szpitala, a organizatorzy rajdu zaliczyli Stetyszowi przejazd. A już po finiszu w Monte Carlo samochód wygrał w konkursie elegancji, komfortu i wytrzymałości.

3

– Tak że musieliśmy zwolnić szybkość do minimum, aby zmniejszyć jego tortury, powstające przy każdej nierówności drogi – opowiadał hr. Gorzeński, który wraz z Tyszkiewiczem prowadził polski samochód.
Ale był nie tylko wytrzymały i wygodny. Był też względnie tani. W 1925 roku Tyszkiewicz wrócił do kraju prototypem i zaraz zaczął szukać partnerów, z którymi mógłby zacząć większą produkcję. Tych znalazł w warszawskim Towarzystwie Przemysłu Metalowego "K. Rudzki i Spółka" SA, które wcześniej produkowało konstrukcje stalowe i turbiny wodne, a teraz miało powołać wydział samochodowy. Zadbano nawet o PR. Powołano... dyrektora ds. "lansowania i propagandy". Rozpoczęto produkcję, a na reklamach pisano: "Idealny na ZŁE drogi".

3Kadrę inżynierską zbudowano z Polaków ściągniętych z francuskich fabryk i uczelni. Ci mieli przywieźć know-how, który w połączeniu z tańszą niż na Zachodzie pracą, dawał szansę, na podbicie rynku motoryzacyjnego. Wszystko zaczęło się świetnie.

– Od pierwszego kroku naszego na polu konstrukcji samochodów, stanęliśmy od razu na równi prawie z fabrykantami zagranicznymi. Ralf Stetysz hr. Tyszkiewicza, zdobywca wielkiej nagrody Ministerstwa Robót Publicznych, dowiódł, iż maszyny tej marki bez żadnej już zmiany są idealnie do warunków naszych przystosowane i w rezultatach długodystansowych nie tylko dotrzymać mogą kroku pierwszorzędnym markom zagranicznym, ale i przewyższyć je – donosiło "Auto" po jednym z udanych występów Ralfa Stetysza w samochodowym rajdzie.
Gdyby wyszło, mielibyśmy wielką markę samochodów. Ale nie wyszło.

3Dlaczego?

Marzenia strawił pożar, który w 1929 roku wybuchł w fabryce. Strażacy nie dali rady ugasić ognia i spaliła się cała fabryka wraz z wyprodukowanymi już autami.
Mówiono o podpaleniu. Czy słusznie?

Straty wyniosły 1,5 mln złotych, ale wszystko było ubezpieczone. Stefan Tyszkiewicz chciał odbudować zakład, jednak nie zgodzili się na to... udziałowcy. Hrabia zrezygnował więc z marzeń i zajął się sprowadzaniem do Polski... Fiatów i Mercedesów.

3Dwa lat później polski rząd podjął też decyzję, która spowodowała, że musieliśmy zrezygnować z produkcji drugiego z genialnych polskich samochodów.Zakończenie produkcji - zacytuję po prostu Wikipedię - zostało wymuszone przez podpisanie przez polski rząd 21 września 1931 roku umowy licencyjnej z włoską firmą FIAT na produkcję samochodu Fiat 508 pod nazwą Polski Fiat 508, który miał być następnie produkowany w Państwowych Zakładach Inżynierii (dawne CWS). Umowa ta wymagała zaprzestania produkcji samochodów konkurencyjnych wobec modelu licencyjnego. CWS-a, którego ojcem był inżynier Tadeusz Tański.

[Na zdjęciu replika CWS T-1 w wersji Torpedo. Autor: Artur Andrzej - Praca własna/Wikimedia Commons.]

3